Jakimi narzędziami dysponuje Edukacja Somatyczna
1.Skupianie uwagi na cieleSama uwaga ożywia układ nerwowy. Obserwujemy ciało w relacji z grawitacją – badamy, które części dotykają podłoża, obserwujemy przebieg ruchu – analizujemy, jak rozchodzi się on po całym ciele, porównujemy napięcie mięśnie po różnych sekwencjach ruchów.
2.Różnicowanie
To jedno z najpotężniejszych narzędzi edukacji somatycznej. Pracujemy nad ruchami, które przy nawykowym funkcjonowaniu zwykle wykonujemy jednocześnie. Poprzez różnicowanie poszczególne części ciała zyskują większą niezależność, dając nam większe możliwości ruchowe i harmonię ruchów.
3.Ograniczanie
Poprzez celowe wprowadzenie ograniczania przy danym ruchu (np. trzymanie ręki przy twarzy) jesteśmy zmuszeni zaangażować inne mięśnie niż nakazuje nawyk. Po usunięciu ograniczenia jesteśmy w stanie wykorzystać więcej mięśni niż wcześniej i wprowadzić więcej harmonii do poruszania.
4.Praca nad antagonistycznymi parami mięśni
Aktywacja jednej grupy mięśni musi oznaczać rozluźnienie drugiej, by ruch był możliwy. Wykorzystujemy tę wiedzę w ćwiczeniach, by osiągać rozluźnienie.
5.Integrowanie ciała
Szukamy sposobów, by w ruch zaangażować jak najwięcej części ciała, dbając o to, by był on inicjowany przez najsilniejsze mięśnie w centrum.
6.Praca z konceptami
Poprzez fakt, że żyjemy przede wszystkim „w głowie” bez poświęcania szczególnej uwagi ciału, zaczynamy również poruszać się zgodnie z konceptami, które mamy. Jeśli uważamy, że kręcenie głową to tylko ruch szyją – tak też robimy.
